%0 Journal Article %T تهیه و بهینه‌سازی نانوذرات نشان‌دار کیتوسان و بررسی رهایش آن از سامانه تراپوستی %J مجله علوم و تکنولوژی پلیمر %I پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران %Z 10163255 %A صادقی, محسن %A گنجی, فریبا %A تقی‌زاده, سید مجتبی %D 2015 %\ 10/23/2015 %V 28 %N 4 %P 344-333 %! تهیه و بهینه‌سازی نانوذرات نشان‌دار کیتوسان و بررسی رهایش آن از سامانه تراپوستی %R 10.22063/jipst.2015.1289 %X نانوذرات پلیمری زیست­ سازگار کاربردهای گسترده­ در مهندسی زیست پزشکی دارند. در پژوهش حاضر، نانوذرات کیتوسان به روش ژل­ شدن یونی و با درنظرگرفتن دو عامل مؤثر نحوه­ افزودن محلول تری ­پلی فسفات (TPP) به کیتوسان و اعمال شوک دمایی تهیه شدند. با درنظرگرفتن دو متغیر غلظت کیتوسان و غلظت TPP، متوسط اندازه­ نانوذرات و مقدار بازده تهیه آنها با استفاده از روش پاسخ سطح و طرح مرکب مرکزی بهینه ­سازی شد. بازده­ غلظت دو محلول کیتوسان و TPP برای بهینه­ سازی در پنج سطح، براساس مطالعات پیشین و پیش­ آزمون های انجام شده به ترتیب بین 0/5 تا 2/5 و 0/25 تا  1/25 معین شد. نانوذرات به ­دست آمده در شرایط بهینه، با غلظت کیتوسان و TPP به ترتیب 1/25 و 0/6 میلی گرم بر لیتر، دارای متوسط اندازه­ عددی 54 نانومتر و بازده تهیه­ %62 بودند. از نظر شکل‏ شناسی، نانوذرات در شرایط بهینه کروی بودند و بار سطحی آنها نیز 31 میلی ولت بود. برای بررسی احتمال خروج نانوذرات کیتوسان از چسب آکریلی مصرفی در سامانه­ های تراپوستی، نانوذرات نشان ­دار کیتوسان با استفاده از واکنش بین گروه ایزوتیوسیانات در مولکول فلوئورسین ­ایزوتیوسیانات (FITC) و گروه آمین نوع اول در کیتوسان تهیه شدند. تشکیل پیوند با دستگاه FTIR تأیید شد. متوسط اندازه­ عددی نانوذرات نشان ­دار کیتوسان 70 نانومتر به ­دست آمد. در­نهایت نشان داده شد، نانوذرات کیتوسان، بدون روش ­های افزایش نفوذ، قابلیت خروج را از چسب آکریلی ندارند. %U http://jips.ippi.ac.ir/article_1289_ad7d6c7b480d9c751b95ce3ac4689b81.pdf