پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
25
6
2013
02
19
تعیین مقدار گلوکوز به روش آمپرسنجی با استفاده از الکترود اصلاح شده پلیآنیلین – گلوتارآلدهید- گلوکوز اکسیداز
421
431
FA
علی
کیهانپور
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
سید محمد
سید محقق
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
احمد
جمشیدی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
10.22063/jipst.2013.851
در این پژوهش، الکترود اصلاحی PANI-GOD بررسی شده است. برای تهیه فیلم PANI از صفحه پلاتینی cm 4/0× 4/0 به عنوان الکترود کار، الکترود میلهای پلاتین به عنوان الکترود مقابل و الکترود Ag/AgCl به عنوان الکترود مرجع استفاده شد. برای تهیه فیلم روش ولتسنجی چرخهای از پتانسیل v1/0- تا v1و با سرعت پویش mV/s 50 به تعداد 30 پویش در محلول حاوی M2/0آنیلین و M1 سولفوریک اسید انجام شد. خواص فیلم پلیمری تشکیل شده با روشهای الکتروشیمیایی، طیفسنجی نوریUV-vis ، طیفسنجی تبدیل فوریه زیرقرمز و امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شده است. از روش سادهای برای تولید حسگرهای گلوکوز استفاده شد. برای این کار آنزیم گلوکوز اکسیداز با استفاده از محلول 1/0 در صد حجمی عامل شبکهایکننده (گلوترآلدهید) در محیط بافر فسفات با pH برابر ۷ روی فیلمهای نازک پلیمر تثبیت شد. نتایج حاصل از امپدانس الکتروشیمیایی نشان داد، آنزیم بهطور موفقیتآمیز روی فیلمهای پلیمری تثبیت شده است. در این پژوهش، اثر بعضی از شرایط آزمایشگاهی مختلف مثل حجم عامل شبکهایکننده (گلوترآلدهید)، pH، دما و پتانسیل کاربری به روش جریانسنجی بررسی شده است. مشاهده شد، با تغییر درصد حجمی عامل شبکهایکننده فعالیت الکترودهای اصلاحی نیز تغییر میکند که بیشترین فعالیت در 1/0 در صد حجمی عامل شبکهایکننده (گلوترآلدهید) مشاهده شد. انرژی فعالسازی برای الکترود اصلاحی پلیآنیلین، در محیط بافری استات و فسفات به ترتیب kJ/mol 41 و 37 بهدست آمد. بیشترین جریان الکتریکی در این زیستحسگرها درpH برابر ۷ و پتانسیل V65/0 دیده شد.
پلیآنیلین,زیست حسگر,آمپرسنجی,گلوتارآلدهید,گلوکوز اکسیداز
http://jips.ippi.ac.ir/article_851.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_851_376c24ea033b0be06a0f56c4011bc40e.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
25
6
2013
02
19
بررسی خواص گرمایی، کدورت و عوامل مؤثر بر اندازه ذرات و رئولوژی نوسانی نانوکمپلکسهای زیستپلیمری پکتین ـ کازئینات
433
447
FA
ساجده
بحرانی
دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی
بابک
قنبرزاده
دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی
حامد
همیشه کار
دانشگاه علوم پزشکی تبریز
محمد یار
حسینی
مرند، مرکز تحقیق و توسعه شرکت تکدانه
10.22063/jipst.2013.852
یکی از انواع نانوکپسول های مورد استفاده برای ریزپوشانی و رهایش کنترلشده مواد غذایی - دارو، نانوکمپلکس های زیستپلیمریاند که از اتصال زیستپلیمرهای پروتئینی و پلیساکاریدی تشکیل می شوند. در این پژوهش، تشکیل کمپلکس بین پکتین و سدیم کازئینات، با افزودن محلول پکتینی )2/0، 45/0 و 7/0% w/v ) به محلول کازئیناتی (5/0، 1 و 5/1 % w/v) و کاهش pH به زیر نقطه ایزوالکتریک کازئینات سدیم، انجام شد و اثر عوامل مختلف از جمله غلظت زیستپلیمر، غلظت نمک، دما و زمان فراصوتدهی بر خواص نانوکمپلکس های پکتین ـ کازئینات به عنوان نانوحامل بالقوه بررسی شده است. گرماسنجی پویشی تفاضلی (DSC) و دستگاه اندازهگیری اندازه ذرات، به ترتیب برای تشخیص تشکیل کمپلکس و تعیین اندازه و توزیع ذرات استفاده شدند. مطابق نتایج DSC، با اختلاط محلول های سدیم کازئینات و پکتین در شرایط اسیدی (1/4=pH)، پیک مربوط به پکتین (°C4/208) و کازئین خالص (°C3/206) حذف شده و مخلوط این دو، یک پیک جدید را در دمای بالاتر (°C7/248) نشان داد. نتایج DSC و کدورتسنجی، ایجاد کمپلکس بین پکتین و کازئین در pHهای کمتر از 5 و نتایج اندازه ذرات، تشکیل پراکنش پایدار، با حداقل اندازه nm 86 را در pH برابر 1/4، کازئینات w/v %1 و پکتینw/v %45/0 نشان دادند. فراصوتدهی با زمان های بیش از min ۱ ، اندازه ذرات را کاهش داد و افزودن نمک، در غلظت های کم و زیاد نتایج متفاوتی را در پایداری سامانه داشت. با کاهش دمای تولید از C°21 به C°4 اندازه ذرات نانوکمپلکس کاهش یافت. مطابق نتایج آزمون رئولوژی نوسانی، با افزایش غلظت پکتین، مدول های گرانروکشسانی (Ǵ وG˝) افزایش یافتند و مدول اتلاف (G˝) از مدول ذخیره (Ǵ) بزرگ تر بود.
http://jips.ippi.ac.ir/article_852.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_852_05cbc16d9ec2293ad714b557e7351836.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
25
6
2013
02
19
اثر نانوخاکرس بر خواص مکانیکی و رفتار فداشوندگی عایق گرمایی بر پایه لاستیک نیتریل
449
458
FA
فاطمه
عربگل
تهران، دانشگاه تربیت مدرس
مهرداد
کوکبی
تهران، دانشگاه تربیت مدرس
احمدرضا
بهرامیان
تهران، دانشگاه تربیت مدرس
10.22063/jipst.2013.853
یکی از مهم ترین کاربردهای مواد الاستومری فداشونده، عایق گرمایی موتور موشک است. احتراق سوخت جامد در موتور موشک، محیطی متلاطم متشکل از گازهایی با سرعت بیش از m/s 1000، دمای بیش از Cº3000 و فشاری متجاوز از MPa10 ایجاد میکند که هر آلیاژ فلزی را تخریب میکند. عایقهای گرمایی نانوکامپوزیتی الاستومری در مقایسه با عایق های گرمایی مشابه بر پایه غیرالاستومری، به دلیل تحمل تنش های گرمایی و تغییر شکل بیشتر مورد توجه ویژه هستند. لاستیک نیتریل با خواص گرمایی مناسب گزینه مناسبی برای چنین کاربردهاست. امروزه تلاش برای افزایش کارایی خواص فداشوندگی این عایق ها مورد توجه پژوهشگران است. تاکنون پژوهشهای اندکی در زمینه استفاده از نانوذرات خاکرس برای افزایش خواص فداشوندگی و مکانیکی عایق گرمایی فداشونده الاستومری موتور موشک انجام شده است. در این پژوهش، به کمک نانوفناوری، عایق فداشونده الاستومری با خواص فداشوندگی و مکانیکی برتر ارائه شد. نتایج نشان داد، عایق گرمایی نانوکامپوزیتی الاستومری حاوی %15 وزنی نانوخاکرس، در مقایسه با نوع کامپوزیتی، مشخصههای برتر زیر را نشان میدهد: %46 استحکام کششی بیشتر، %60 کرنش در نقطه پارگی زیادتر، 7/1 برابر مدول کششی بیشتر (در 100% کرنش) نسبت به کامپوزیت الاستومری، %62 افزایش در عدد شاخص عایق، %36 کاهش در سرعتهای فداشوندگی جرمی و پسروی سطح تحت شار گرمایی <sup>2</sup>kW/m2500 به مدت s 15
عایق گرمایی,فداشونده,نانوکامپوزیت,لاستیک نیتریل,دما بالا
http://jips.ippi.ac.ir/article_853.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_853_237b793f3f3fe871cee68494263e51b2.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
25
6
2013
02
19
سنتز و خواص رئولوژی تغلیظکننده پلی(نونادکانامید- کو- اتیلن گلیکول)
459
466
FA
عبدالرحیم
بزاز
تهران، دانشگاه امام حسین(ع)
صائب
صادقی
تهران، دانشگاه امام حسین(ع)
sadeghi.saeb@gmail.com
حسین
فخرائیان
تهران، دانشگاه امام حسین(ع)
hfakhraeian@ihu.ac.ir
علی
پورجوادی
تهران، دانشگاه صنعتی شریف
10.22063/jipst.2013.854
در این پژوهش، تغلیظ کننده پلی(اتیلن گلیکول-کو-نونا دکانامید) در سه مرحله سنتز شده است. مراحل سنتز شامل تهیه توسیل پلی(اتیلناکسید) از واکنش پلی(اتیلن اکسید) از دو گروه هیدروکسیل انتهایی و پاراتولوئن سولفونیل کلرید با بازده %95، تبدیل محصول مرحله اول تحت گاز آمونیاک به پلی(اتیلن اکسید دیآمین) (POEA) و در مرحله سوم واکنش POEA با نانودکانوئیل کلرید با بازده %90 است. در مرحله اول از واکنش پلیاتیلن گلیکول با پاراتولوئن سولفونیل کلرید، توسیل پلی(اتیلناکسید) بهدست آمد. در مرحله دوم محصول بهدست آمده از مرحله پیشین، در مجاورت گاز آمونیاک به POEA، تبدیل شد. در نهایت در مرحله آخر، از واکنش نونادکانویل کلرید با POEA، کوپلیمر مدنظر بهدست آمد. افزون بر سنتز کوپلیمر اصلی، نونادکانویل کلرید نیز با استفاده از اسید مربوط سنتز شد. برای اثبات سنتز کوپلیمر نهایی از مقایسه خواص رئولوژیکی پلیاتیلن گلیکول و محصول نهایی و نیز طیفسجی FTIR و آزمون GPCاستفاده شد. به دلیل احتمال تخریب زنجیر پلیمر در دماهای بیش از °C45، واکنشهای انتهایی در دمای کمتر انجام شد. دو روش <br /> گرانرویسنجی و رنگـنگاری ژل تراوایی برای اطمینان از تغییر درجه پلیمرشدن یا تخریب طول زنجیر طی مراحل سنتز بهکار گرفته شد. با این روشها مشخص شد، وزن مولکولی نمونه سنتز شده در حدود 20000 دالتون ثابت مانده است. منحنی جریان محلول %10 از تغلیظکننده سنتز شده در آب حاکی از تشکیل سیالی غیرنیوتونی است، در حالی که محلول %10 پلیاتیلن اکسید رفتار نیوتونی نشان داد. همچنین، با تغییر گرانروی با شدت برش محلول %10 تغلیظ کننده در آب، سیال رفتار ژلگرایی نشان داد، بهطوری که با افزایش شدت برش از مقدار گرانروی آن کاسته میشود. نقش این تغلیظ کننده ها افزایش گرانروی رنگهای لاتکس، تشکیل فیلم پایدار و براق پس از استفاده از آن و مقاومکردن آنها در برابر برش است تا از ریزش سریع و جمعشدن رنگ بر سطح مدنظر جلوگیری شود.
تغلیظ کننده تجمعی,پلی(اتیلن گلیکول –کو- نونادکانامید),سنتز,رئولوژی,ژلگرایی
http://jips.ippi.ac.ir/article_854.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_854_734a3e2974a414746f66d5ce68a7f17f.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
25
6
2013
02
19
سنتز و شناسایی ریزبالنهای با چگالی کم بر پایه پلیمتیل متاکریلات
467
475
FA
سعید
بیگی بروجنی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
محمد
عطایی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
عزیزا...
نودهی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
محمد
فردوسی
تهران، موسسه تحقیقات شیمیایی
کیوان
نصرت زادگان
تهران، موسسه تحقیقات شیمیایی
10.22063/jipst.2013.855
ریزبالنها نتیجه انبساط ریزگویهای انبساطپذیرند که از پوسته گرمانرم و هسته هیدروکربنی انبساطپذیر تشکیل میشوند. اگر دمای انبساط به دمای انتقال شیشهای دیواره ریزبالنها نزدیک باشد، با تبخیر مایع از هسته ریزگوی، فشاری داخلی ایجاد میشود و همزمان با نرمشدن دیواره، انبساط رخ میدهد. در این پژوهش، <br /> ریزگویهای اولیه انبساط نیافته از جنس پلیمتیل متاکریلات با یا بدون ایجاد اتصالات عرضی به روش پلیمرشدن رادیکالی آزاد تعلیقی تهیه شدند. در فاز آبی از پلیوینیل الکل به عنوان عامل پایدارکننده استفاده شد و در فاز آلی علاوه بر متیلمتاکریلات به عنوان مونومر، از تریاتیلن گلیکول دیمتاکریلات به عنوان عامل شبکهای کننده، از پنتان به عنوان عامل انبساط و از بنزوئیل پراکسید به عنوان آغازگر استفاده شد. در نتیجه پلیمرشدن، ذراتی به قطر 20 تا mµ40 با قابلیت انبساط حاصل شد. اثر مقدار عامل شبکهایکننده استفاده شده در فرمولبندی بر شکلشناسی، کیفیت انبساط و نیز چگالی ریزبالنهای حاصل بررسی شد. نتایج بررسی ریزبالنها به روش میکروسکوپی الکترونی پویشی ریزبالنهایی کاملا کروی با ضخامت دیواره در حدود mµ 4/0را نشان داد. آزمون گرماوزنسنجی درصد پنتان باقیمانده درون ریزبالنهای انبساطیافته را در حدود 20 درصد نشان داد.
ریزبالن,پلیمرشدن تعلیقی,عامل انبساط,ریزگوی انبساطپذیر
http://jips.ippi.ac.ir/article_855.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_855_0616f699850f71aea54b20419d129fcb.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
25
6
2013
01
20
سامانه پلیمری پلیوینیل الکل ـ گلوتارآلدهید آغشته شده به دیاتیلن آمین به عنوان غشاهای جداسازی CO2 -CH4
477
489
FA
مونا
زمانی پدرام
تهران، دانشگاه تربیت مدرس
محمدرضا
امیدخواه
تهران، دانشگاه تربیت مدرس
آبتین
عبادی عموقین
تهران، دانشگاه تربیت مدرس
رضا
یگانی
تبریز، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
فرهاد
مقدم
تهران، دانشگاه تربیت مدرس
10.22063/jipst.2013.856
توسعه روشها و فناوریهای جدید برای حذف کربن دیاکسید با کاربردهای متفاوت از قبیل خالصسازی گاز سنتزی، شیرینسازی گاز طبیعی و جداسازی گازهای گلخانهای سهم قابل توجهی از پژوهشهای انجام شده در زمینه ساخت غشاهای پلیمری را به خود اختصاص داده است. بهکارگیری حاملهای واکنشدهنده مناسب در شبکه پلیمر، انحلالپذیری و شدت جذب گاز کربن دیاکسید را به مقدار قابل توجهی افزایش میدهد. در غشاهای انتقال تسهیلیافته، انتقال از غشا با توجه به واکنش برگشتپذیر بین حاملهای واکنشدهنده و جزء گازی مدنظر، از نوع گزینشی بوده در حالی که سازوکار انتقال گازهای بیاثر (از نظر واکنشپذیری با حامل) نظیر نیتروژن، هیدروژن و متان، انحلال- نفوذ است. در این پژوهش، شبکهدارکردن غشاهای پلیوینیل الکل حاوی دیتانول آمین با استفاده از عامل شبکهساز گلوتارآلدهید با ترکیب درصدهای مختلف (نسبت عامل شبکهساز به پلیمر برابر 0، 1، 3، 5 و %7) بررسی شده است. برای جلوگیری از آثار تداخلی اسید و حلال در واکنش آمین و کربن دیاکسید این آزمونها در غیاب کاتالیزور اسیدی و حلال آلی انجام شدند. شکلشناسی غشاهای سنتز شده با استفاده از آزمونهای DSC، FTIR و SEM بررسی شد. افزون بر این، اثر مقدار عامل شبکهساز، ترکیب درصد و فشار خوراک بر خواص جداسازی کربن دیاکسید - متان در حالت گاز خالص ارزیابی شده است. غشاهای شبکهای شده گزینشپذیری کربن دیاکسید- متان بیشتری را نسبت به نمونه شبکهای نشده نشان دادهاند. کربن دیاکسید- متان بهترین نمونه غشاهای تهیه شده/PTFE (wt %۷)-PVA/GA DEA برای خوراک خالص13/91 بوده است<br />
شیرینسازی گاز,غشاهای انتقال تسهیل یافته,جداسازی گاز,شبکهایکردن,پلیوینیل الکل
http://jips.ippi.ac.ir/article_856.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_856_e5320744b7e2429bf0c33047a9ed828d.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
25
6
2013
02
19
خواص مکانیکی و شکلشناسی لاستیک NR/SBR تقویتشده با الیاف کوتاه ضایعاتی نایلون و نانوخاکرس
491
501
FA
محمد
آندیده
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
میرحمیدرضا
قریشی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
قاسم
نادری
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
صدیقه
سلطانی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
10.22063/jipst.2013.857
در این پژوهش، کامپوزیت های هیبریدی لاستیک طبیعی و لاستیک استیرن- بوتادیان (NR/SBR) تقویتشده با الیاف کوتاه نایلون و نانوخاکرس (Cloisite15A) در مخلوطکن داخلی و غلتک آزمایشگاهی در سه مرحله فرایند اختلاط تهیه شده است. اثر مقادیر مختلف الیاف در مقدار ثابت 3 درصد وزنی نانوخاکرس روی ساختار، خواص مکانیکی و شکلشناسی نانوکامپوزیتها مطالعه شده است. نمونهها با استفاده از پرس هیدرولیک پس از تعیین مشخصات پخت، در دمای °C150 پخت شدند. چسبندگی الیاف به ماتریس لاستیکی با افزودن هگزامتیلن تترا آمین، رزورسینول و سیلیکای آبدار (HRH) افزایش مییابد. نتایج نشان میدهند، با افزایش مقدار الیاف و نانوخاکرس اصلاحشده زمان پخت و شاخص تورم کاهش، درحالی که سرعت پخت و بیشینه گشتاور افزایش مییابد. ساختار و شکلشناسی سطح شکست نانوکامپوزیتها با استفاده از پراش پرتو X (XRD) و میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) مطالعه شد. نتایج حاصل از XRD نانو کامپوزیتها نشان داد، فاصله بینلایهای صفحات سیلیکاتی افزایش یافته است. خواص مکانیکی (استحکام کششی، استحکام پارگی، ازدیاد طول تا پارگی و سختی) نانوکامپوزیتهای تهیه شده با الیاف نو و ضایعاتی در جهتگیری طولی الیاف با هم مقایسه و بررسی شده است.
نانوکامپوزیت NR/SBR,خواص مکانیکی و شکلشناسی,نانوخاکرس,الیاف کوتاه نایلون
http://jips.ippi.ac.ir/article_857.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_857_c09a9f0e57bea29359ae3fabc9affc14.pdf