پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
26
3
2013
08
23
مروری بر فرایند نوراکسایش الیاف پلیپروپیلن و عوامل مؤثر بر آن
208
179
FA
زهرا
احمدی
تهران، دانشگاه هنر، دانشکده هنرهای کاربردی، صندوق پستی ۶۵۵-۱۱۱۵۵
محمد
حقیقتکیش
تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر دانشکده مهندسی نساجی، صندوق پستی ۴۴۱۳-۱۵۸۷۵
10.22063/jipst.2013.905
موارد استفاده از الیاف پلیپروپیلن در صنعت نساجی بسیار زیاد است. اما، کمبودن مقاومت این پلیمر در برابر نوراکسایش برخی کاربردهای آن را با مشکل مواجه کرده است. فرایند اکسایش تحت تأثیر عوامل مختلف شدید و ضعیف میشود. در نتیجه، با شناخت کامل چگونگی اثر عوامل مؤثر بر فرایند نوراکسایش پلیپروپیلن، میتوان آن را کنترل کرد و طول عمر مفید این پلیمر را افزایش داد. در این مقاله، ابتدا واکنشهایی که در اثر جذب نور به وسیله پلیپروپیلن در آن اتفاق میافتد و سازوکارهای نوراکسایش مرور شده است. سپس، اثر عوامل مختلف بر فرایند نوراکسایش از مرحله تولید پلیمر تا مصرف معرفی شدهاند. برای کاهش مقدار تخریب از پایدارکنندهها استفاده میشود که برای دستیابی به بهترین اثر پایدارکنندگی مجموعهای از پایدارکنندهها توصیه میشود. رنگدانههای مصرفی در پلیپروپیلن به دلیل ویژگیهای ساختاری و برهمکنشهایی که با سایر پایدار کنندهها دارند، از اهمیت زیاد برخوردارند. بنابراین، در بخش بعدی انواع پایدارکنندههای نوری و بر همکنشهای محتمل بین آنها بهویژه با رنگدانهها ارزیابی کامل شد. عوامل مؤثر بر تخریب یا افزودنیهای استفاده شده به روشهای مختلف خواص پلیمر را دستخوش تغییر میکند. بنابراین، با توجه به پراکندگی انواع تغییراتی که در اثر اکسایش و تخریب نوری در پلیمر بهوجود میآید، ارزیابی تغییرات بسیار اهمیت دارد، بنابراین، روشها و تجهیزات استفاده شده برای سنجش مقدار اکسایش و تخریب خواص پلیمر نیز مطالعه شدهاند. بین روشهای مختلف سنجش و نتایج پژوهشها در بحث پایدارسازی پلیپروپیلن، تضادها و شباهتهای موجود برجسته شده و به برخی از کاستیها نیز اشاره شده است.
نوراکسایش,تخریب نوری,پلیپروپیلن,پایداری نوری,افزودنیها
http://jips.ippi.ac.ir/article_905.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_905_d9609b366f73486b448af8b90bdaede8.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
26
3
2013
08
23
اثر عوامل مختلف در فرایند ساخت کاتالیزور زیگلر- ناتا بر فعالیت و شکلشناسی ذرات کاتالیزور در پلیمرشدن پروپیلن
219
209
FA
حسن
عربی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
حسین
عابدینی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
حمید
دولتشاهی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
h.doolatshahi@ippi.ac.ir
غلامرضا
نجابت
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
10.22063/jipst.2013.906
در این پژوهش، اثر عوامل مختلف در فرایند ساخت کاتالیزور زیگلر- ناتای نسل چهارم شامل دما و غلظت تیتانیم تتراکلرید بر شکلشناسی و عملکرد کاتالیزور بررسی شده است. نتایج حاصل نشان میدهد، بهترین کاتالیزورها چه از لحاظ شکلشناسی و چه از لحاظ فعالیت هنگامی حاصل میشوند که فرایند ساخت آنها در دو مرحله انجام شود. در مرحله اول واکنش یعنی واکنش نگهدارنده کاتالیزور (محصول افزایشی از منیزیم کلرید و اتانول که دارای شکلشناسی کاملا کروی است) با تیتانیم تتراکلرید، افزایش تدریجی دمای واکنش از دماهای زیر صفر (۵ºC-) تا دماهای زیاد (۹۰ºC) به حفظ شکلشناسی کاملا کروی ذرات کاتالیزور کمک میکند، در حالی که افزایش سریع و ناگهانی دما منجر به تشکیل ذراتی با شکلشناسی غیرکروی و ریز میشود. همچنین، بررسی اثر حد بالای دمای استفاده شده نیز نشان داد، با گذشتن از این حد(۹۰ºC)، فعالیت کاتالیزور کاهش مییابد. بررسی مرحله دوم واکنش نیز نشان داد، در این مرحله اضافهشدن تیتانیم تتراکلرید باید در دمای زیاد (۸۰-۹۰) انجام شود. در غیر این حالت کاتالیزورهایی با فعالیتهای بسیار کم حاصل میشوند. بررسی اثر دمای شستوشوی نهایی کاتالیزور نیز نشان داد، انجام عمل شستوشو در دماهای زیاد منجر به حصول کاتالیزورهایی با فعالیت بیشتر میشود. در واقع در دماهای زیاد ترکیبات غیرفعالکننده موجود در محیط به نحو مؤثرتری در تیتانیم تتراکلرید و تولوئن داغ حل شده و از سطح کاتالیزور و محیط واکنش حذف میشوند. در نهایت، با توجه به بررسیهای انجام شده شرایط بهینه برای ساخت کاتالیزور با شکلشناسی و فعالیت زیاد در فرایند پلیمرشدن پروپیلن پیشنهاد شده است.
کاتالیزور زیگلر- ناتا,پلیمرشدن,پلیپروپیلن,فعالیت,شکلشناسی
http://jips.ippi.ac.ir/article_906.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_906_7b9caf8a240210c34cb6df07cc40a95c.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
26
3
2013
08
23
مدلسازی نفوذپذیری بخار آب و جذب رطوبت در فیلمهای نانوکامپوزیت نشاسته- مونتموریلونیت (MMT)
232
221
FA
روناک
غلامی
تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی، کد پستی ۱۶۴۷۱-۵۱۶۶۶
gholami_tabrizu@yahoo.com
جلال
دهقاننیا
تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی، کد پستی ۱۶۴۷۱-۵۱۶۶۶
بابک
قنبرزاده
تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه علوم و صنایع غذایی، کد پستی ۱۶۴۷۱-۵۱۶۶۶
10.22063/jipst.2013.907
در این پژوهش، بررسی مقدار نفوذپذیری نسبت به بخار آب (WVP) و جذب رطوبت در فیلمهای نانوکامپوزیت نشاسته - مونت موریلونیت (MMT) بررسی شد. فیلمهای نانوکامپوزیت به روش ریختهگری و با استفاده از گلیسرول به عنوان نرمکننده تهیه شدند. اثر غلظت گلیسرول بر مقدار نفوذپذیری فیلمها نسبت به بخار آب، در دمای ۲۵ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی %۹۹-۰ (داخل و خارج ویال) بررسی شد. نتایج نشان داد، WVP با افزایش محتوای گلیسرول در نمونههای نانوکامپوزیت، افزایش مییابد و رابطه نمایی میان تغییرات غلظت نرمکننده و نفوذپذیری نسبت به بخار آب در فیلمهای نانوکامپوزیت وجود دارد. همچنین، سینتیک جذب رطوبت نمونههای نانوکامپوزیت، در دمای ۲۵ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی %۷۵ بررسی شد. با افزایش غلظت نانوخاکرس از صفر تا %۹، مقدار رطوبت تعادلی فیلمها از ۳/۳۰ تا %۳۹/۱۷ کاهش یافت. افزون بر این، برای پیشبینی رفتار فیلمها در جذب رطوبت، از قانون دوم فیک و چهار معادله تجربی، استفاده شد. نتایج مدلسازی نشان داد، مراحل ابتدایی جذب رطوبت به خوبی به کمک قانون فیک توصیف میشود، اما با سست شدن تدریجی پلیمر، رفتار آن از قانون فیک منحرف میشود. این مسئله نشانگر این است که گرادیان غلظت تنها سازوکار حاکم بر انتقال جرم نیست. همچنین، با افزایش غلظت نانوخاکرس، ضریب انتشار مؤثر رطوبت افزایش یافت. این مسئله نیز میتواند ناشی از نفوذ لایههای رس در ماتریس پلیمر در نواحی بیشکل و ایجاد فضاهایی در ساختار پلیمر باشد. وجود این فضاهای خالی در ساختار نانوکامپوزیت، باعث افزایش ضریب انتشار مؤثر رطوبت میشود. وجود نرمکننده هم میتواند تحرک زنجیرهای پلیمر را تسهیل کند و ضریب انتشار مؤثر رطوبت را افزایش دهد.
http://jips.ippi.ac.ir/article_907.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_907_700f99e6da0156db8d9c72a2aa936866.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
26
3
2013
08
23
خواص مکانیکی و ریزساختار نانوکامپوزیتهای تهیه شده بر پایه لاستیک بوتادیان، نانوخاکرس و هیبرید اپوکسی - پلی استر
242
233
FA
سپیده
ذوقی
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، صندوق پستی
۱۹۳۹۵-۴۱۵۸
sepideh_zoghi@yahoo.com
قاسم
نادری
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه فرایند و لاستیک، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
غلامرضا
بخشنده
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه فرایند و لاستیک، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
مرتضی
احسانی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه فرایند و لاستیک، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
شیرین
شکوهی
تهران، پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده علوم و مهندسی پلیمر صندوق پستی ۳۳۱۱۱-۱۴۸۷۵
10.22063/jipst.2013.908
آمیزههای نانوکامپوزیت لاستیکی بر پایه لاستیک بوتادیان (BR)، نانوخاک رس اصلاح شده (۰، ۳، ۵ و ۷phr) و ضایعات رنگ پودری یعنی رزین هیبریدی اپوکسی- پلی استر ( ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰phr) به روش اختلاط مذاب در دستگاه مخلوط کن داخلی تهیه شده و با فرایند پخت پراکسیدی به کمک پرس داغ ولکانش شد. اثر ترکیب درصد نانوخاک رس و هیبرید اپوکسی- پلی استر و نیز مخلوط این دو بر خواص و ریزساختار نانوکامپوزیت مربوط بررسی شد. از دستگاه رئومتر برای بررسی زمان پخت (t<sub>90</sub>)، زمان ایمنی (t<sub>5</sub>) و گشتاور اختلاط آمیزهها و از آزمونهای پراش پرتو X و میکروسکوپی الکترونی پویشی نیز به ترتیب برای بررسی غیرمستقم و مشاهده مستقم ریزساختار آمیزههای نانوکامپوزیتی استفاده شد. نتایج به دست آمده از آزمون رئومتری نشان داد، با افزایش نانوخاک رس و رزین اپوکسی- پلیاستر زمان پخت و زمان ایمنی آمیزه کاهش می یابد. همچنین، نتایج به دست آمده از آزمون پراش پرتو X نشاندهنده ریزساختار بین لایه ای با نفوذ زنجیرهای پلیمری فاز پیوسته در میان لایه های سیلیکاتی است. خواص مکانیکی آمیزه های یاد شده با افزایش ترکیب درصد نانوخاک رس و رزین اپوکسی پلی استر افزایش نشان می دهد که در کنار نتایج ریزنگارهای میکروسکوپی الکترونی پویشی تأییدی بر نتایج حاصل از پراش پرتو X است.
لاستیک بوتادیان,نانوخاکرس,نانوکامپوزیت,ضایعات رنگ پودری,هیبرید اپوکسی- پلی استر
http://jips.ippi.ac.ir/article_908.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_908_7a8e70360bb6963e656c6ff9b723c8fa.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
26
3
2013
08
23
اثر روش ساخت کامپوزیتهای کربن- فنولی بر مقاومت فداشوندگی آنها
256
243
FA
جمال
زمانی
تهران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده مکانیک، صندوق پستی ۱۹۹۹-۱۹۳۹۵
وحید
موسیبیکی
هران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشکده مکانیک، صندوق پستی ۱۹۹۹-۱۹۳۹۵
v.moosabeiki@gmail.com
10.22063/jipst.2013.909
کامپوزیتهای کربن - فنولی به دلیل مقاومت گرمایی، فداشوندگی و استحکام زیاد کاربرد گستردهای در نازل موتور پرتابههای سوخت جامد دارند. این نوع از کامپوزیتها باید قابلیت تحمل دما و فشار زیاد ناشی از عبور گازهای احتراقی نازل را داشته باشند. از عوامل اثرگذار بر سرعت سایش کامپوزیتهای فداشونده، مقدار تخلخل موجود در این نوع از کامپوزیتهاست. برای کاهش درصد تخلخل در نمونههای ساخته شده باید شرایطی فراهم آورد که خروج مواد فرار و حلالهای موجود در زمینه کامپوزیتهای پلیمری بهراحتی انجام شود. از اینرو در پژوهش حاضر، برای کاهش درصد تخلخل نمونههای کامپوزیتی کربن- فنولی از روش قالبگیری درون کیسه خلأ و پخت اتوکلاو استفاده شده است. دستهای از نمونههای کربن - فنولی نیز به روش پخت اسیدی ساخته شدهاند. برای مقایسه اثر روش ساخت بر مقاومت فداشوندگی کامپوزیتهای کربن- فنولی، مطابق استانداردASTM E258-80 ، از دو روش مشعل اکسیاستیلن و مشعل پلاسما استفاده شده است. نتایج حاصل نشان میدهد، افزایش چگالی و کاهش مقدار تخلخل در کامپوزیت های کربن- فنولی باعث افزایش بازده فداشونده میشود. درصد تخلخل نمونه<em></em>های ساخته شده به روش اتوکلاو تا %۶۰ کمتر از نمونههای ساخته شده به روش پخت اسیدی است. همچنین، این روش باعث کاهش سرعت سایش خطی این نمونهها شده است. وجود پلیوینیل بوتیرال رزین به عنوان افزودنی مناسب باعث افزایش چقرمگی ساختار کامپوزیت شده است. این افزایش چقرمگی باعث کاهش اثرهای گرمامکانیکی و در نتیجه کمترشدن سرعت سایش شده است
کامپوزیت کربن - فنولی,فداشوندگی گرمایی,اتوکلاو,پخت اسیدی,مشعل پلاسما
http://jips.ippi.ac.ir/article_909.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_909_b8a336486a566405768c41686d639499.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
26
3
2013
08
23
اثر روشهای تهیه پایه منیزیم کلرید بر کارایی کاتالیزورهای زیگلر- ناتا در پلیمرشدن پروپیلن
266
257
FA
نجمه
هادیان
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
najme_h65@yahoo.com
مهدی
نکومنش حقیقی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
شکوفه
حکیم
0000-0003-0565-599X
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
s.hakim@ippi.ac.ir
نعیمه
بحری لاله
0000-0002-0925-5363
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵
n.bahri@ippi.ac.ir
10.22063/jipst.2013.910
در پژوهش حاضر، ابتدا به روش سردکردن مذاب، فعالسازی منیزیم کلرید با استفاده از اتانول انجام و محصول افزایشی (MgCl<sub>2</sub>.3.3EtOH (A0 تهیه شد. سپس، الکلزدایی از نمونه افزایشی تهیه شده (A0) با روشهای گرمایی و شیمیایی مدنظر قرار گرفت. در فرایند الکلزدایی گرمایی، با اعمال دما و فشار کنترل شده در زمانهای مختلف، دو پایه A1 و A2 با نسبت متفاوت از اتانول به منیزیم کلرید (به ترتیب برابر با ۲/۷ و ۱/۸) تهیه شد. همچنین، به کمک الکلزدایی شیمیایی با استفاده از محلول یک مولار تریاتیل آلومینیم در دو دمای ۲۰ و ۸۰ درجه سلسیوس دو پایه دیگر (A3 و A4) تهیه شد. بدین ترتیب پنچ پایه متفاوت A0-A4 تهیه و سپس با نشاندن تیتانیم تتراکلرید روی تمام پایههای تهیه شده در مجاورت دیایزوبوتیل فتالات به عنوان الکتروندهنده داخلی، کاتالیزورهای مربوط ساخته شد. پلیمرشدن پروپیلن در شرایط یکسان در مجاورت TEA به عنوان کمککاتالیزور و دیمتوکسی متیل سیکلوهگزیل سیلان به عنوان الکتروندهنده خارجی برای تمام نمونهها انجام شد. نتایج آزمایشها نشان داد، با کاهش نسبت مولی اتانول به منیزیم کلرید در نمونههای تهیه شده با الکلزدایی گرمایی، مساحت سطح و درصد تیتانیم قرار گرفته روی آن بیشتر می شود. طیف XRD نمونههای A0، A1 و A2 مشابه هم بود، با این تفاوت که با حرکت از سمت A0 به A2 ارتفاع پیک ظاهر شده در ˚7/9 و 9/8 ≈ θ2 کاهش یافت. از طرف دیگر، برای فعالیت کاتالیزور یک مقدار بیشینه در نمونه A1 دیده شد که پس از آن با الکلزدایی بیشتر و کاهش بیشتر مقدار اتانول، فعالیت نیز کاهش یافت. در الکلزدایی شیمیایی با استفاده از TEA، ساختار پایه به شدت فرو ریخت و هیچ پیکی در آزمون XRD مشاهده نشد. با از هم پاشیدن ساختار پایه، مقدار تیتانیم نشانده شده کاهش پیدا کرده و به موازات آن مقدار فعالیت کاتالیزور هم نسبت به کاتالیزورهای تهیه شده از پایه با الکلزدایی گرمایی به شدت کاهش یافت.
پایه MgCl2,الکلزدایی,کاتالیزور زیگلر- ناتا,پلیمرشدن,پلیپروپیلن
http://jips.ippi.ac.ir/article_910.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_910_c6d869c8debee2b3b6905ffe0005f8e4.pdf