پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
30
3
2017
08
23
فیلم نانوکامپوزیت پلیاتیلن دارای محلول پتاسیم پرمنگنات بهعنوان نشانگر رنگی در بستهبندی هوشمند
183
196
FA
مژگان
میرزاطاهری
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، صندوق پستی 112-14975
علی
سلیمی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، صندوق پستی 112-14975
بهزاد
صادقی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، صندوق پستی 112-14975
b.sadeghi@ippi.ac.ir
10.22063/jipst.2017.1493
در سالهای اخیر، استفاده از انواع شناساگرها بهویژه نوع رنگی آن، برای تشخیص زمان رسیدن میوه، تعیین زمان مناسب مصرف و نیز کاهش ضایعات محصولات کشاورزی ضروری شناخته شده است. در این پژوهش، از فیلم پلیاتیلن دارای نانوسیلیکا و محلول پتاسیم پرمنگنات، بسته نشانگر رنگی برای شناسایی گاز اتیلن آزاد شده از محصولات کشاورزی تهیه شد. بدین منظور، آمیختههایی از پلیمر LDPE و دو نوع نانوذرات سیلیکای آبدوست و آبگریز بهطور مجزا در مقادیر وزنی 2، 5 و %10 طی فرایند اختلاط مذاب تهیه شدند. سپس، آزمونهای تراوایی گاز اکسیژن برای بررسی تراوایی فیلم، میکروسکوپی الکترونی پویشی برای بررسی پراکنش نانوذرات، گرماسنجی پویشی تفاضلی برای بررسی تغییرات بلورینگی پلیمر، شاخص جریان مذاب برای بررسی فرایندپذیری و کشش برای بررسی خواص مکانیکی نمونه فیلمها انجام شد. نتایج تراوایی گاز نشان داد، نمونه دارای %5 وزنی سیلیکای آبدوست ضمن پراکنش مناسب و ایجاد ساختارهای خوشهای، موجب بیشترین مقدار گازتراوایی (%95) شده است. وجود نانوذرات سیلیکا اثر درخور توجهی بر تغییر درصد بلورینگی پلیمر و نیز خواص مکانیکی فیلم پلیمری نداشت. همچنین، نتایج شاخص جریان مذاب نیز بیانگر محدوده مناسب گرانروی آمیخته حین فرایند تولید فیلم پلیمری بود. با استفاده از فیلم پلیاتیلن با بیشینه تراوایی، نشانگرهای رنگی دارای شناساگر پرمنگنات پتاسیم تثبیت شده در پارچه تهیه شد. عملکرد نشانگرهای رنگی در مجاورت گاز اتیلن در دوره زمانی10 روز تغییر رنگ محسوسی را نشان میدهد که دوره زمانی مناسب برای مصرف میوه کیوی ارزیابی میشود.<br /><br />
بستهبندی هوشمند,پلیاتیلن,تراوایی,نانوسیلیکا,نشانگر رنگی
http://jips.ippi.ac.ir/article_1493.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1493_26791dcffda5c6026285d7350f3f8756.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
30
3
2017
08
23
پلیمرشدن 1-هگزن با استفاده از سامانه کاتالیزوری زیگلر- ناتا به روش سطح پاسخ
197
206
FA
ملیحه
مظاهریان
مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی، صندوق پستی
911775-1111
baran.m663@yahoo.com
علی
دشتی
مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی، صندوق پستی
911775-1111
dashti@um.ac.ir
سیدمحمدمهدی
مرتضوی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، گروه کاتالیست، صندوق پستی 112-14975
سعید
احمدجو
0000-0002-8536-115X
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی پلیمریزاسیون، گروه کاتالیست، صندوق پستی 112-14975
s.ahmadjo@ippi.ac.ir
10.22063/jipst.2017.1494
در پژوهش حاضر، اثرشرایط فرایند و اثر متقابل آنها بر واکنشپذیری کاتالیزور در پلیمرشدن 1-هگزن با استفاده از کاتالیزور زیگلر-ناتا (ZN) تجاری به شکل دیn-بوتیل فتالات- TiCl<sub>4</sub>/MgCl<sub>2</sub> براساس طراحی آزمون به روش سطح پاسخ (RSM) بررسی شد. اثر متغیرهای عملیاتی مختلف بر واکنشپذیری کاتالیزور با انجام آزمونهای اولیه پلیمرشدن 1- هگزن ارزیابی شد. از میان متغیرهای عملیاتی مختلف سه متغیر شامل غلظت مونومر، دمای پلیمرشدن و نسبت مولی کمککاتالیزور به کاتالیزور (Al/Ti) بهعنوان پارامترهای اصلی مؤثر بر واکنشپذیری کاتالیزور برای پلیمرشدن 1-هگزن درنظرگرفته شدند. مدل باکس-بنکن با سه پارامتر اصلی در سه سطح پاسخ برای هر پارامتر، به منظور ارتباط بین پارامترها بهکار گرفته شد. پس از دستیابی به نتایج تجربی تکرارپذیر، تجزیه و تحلیل آماری دادههای آزمونهای انجام شده نشان داد، غلظت مونومر و نسبت مولی Al/Ti اثر قابل توجهی بر واکنشپذیری کاتالیزور دارد. نتایج تجربی نشان داد، در دمای محیط با افزایش غلظت مونومر از مقدار 80mmol به مقدار 239.9mmol، واکنشپذیری کاتالیزور ZN مطالعه شده از 75.21g<sub>poly(1-hexene)</sub>/g<sub>cat</sub> به مقدار 265.1g<sub>poly(1-hexene)</sub>/g<sub>cat</sub> رسید. همچنین، با افزایش نسبت مولی Al/Ti از مقدار 45.9 به 136.8، واکنشپذیری کاتالیزور از 143.5g<sub>poly(1-hexene</sub>)/g<sub>cat</sub> به 265.1g<sub>poly(1-hexene</sub>)/g<sub>cat</sub> افزایش یافت. بیشینه واکنشپذیری کاتالیزور در دمای پلیمرشدن حدود 25 درجه بهدست آمد و با افزایش دمای پلیمرشدن واکنشپذیری کاتالیزور کاهش یافت. براساس روش RSM، بهترین شرایط پلیمرشدن برای دستیابی به بیشترین محصولدهی کاتالیزور مطالعه شده در دمای پلیمرشدن حدود 35 درجه و نسبت مولی Al/Ti برابر 136.8 و غلظت مونومر برابر با 239.9mmol بهدست آمد.<br /><br />
پلیمرشدن 1-هگزن,طراحی آزمون,روش سطح پاسخ,کاتالیزور زیگلر-ناتا,پلیاولفین
http://jips.ippi.ac.ir/article_1494.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1494_213ead819e8d54a544251606a45ce075.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
30
3
2017
08
23
خواص رئولوژی پراکنه آبی نانوکامپوزیت برپایه پلی(آکریلآمید-کو-آکریلیکاسید) و نانولولهکربن
207
219
FA
محمدرضا
منافی
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، دانشکده علوم پایه، گروه شیمی کاربردی، صندوق پستی 17776-13651
mr_manafi@azad.ac.ir
پدرام
منافی
0000-0002-6817-8070
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، دانشکده علوم پایه، گروه شیمی کاربردی، صندوق پستی 17776-13651
pedram_manafi@aut.ac.ir
غلامرضا
پیرچراغی
تهران، دانشگاه صنعتی شریف، گروه علوم و مهندسی مواد، صندوق پستی 9466-11365
pircheraghi@gmail.com
10.22063/jipst.2017.1495
نانولولههایکربن (CNT) دسته جدیدی از نانومواد هستند که بهدلیل خواص منحصربهفرد آنها مثل خواص الکتریکی و مکانیکی در کاربردهای مختلف اساسی مورد توجه واقع شدهاند. هیدروژلهای نانوکامپوزیتی، دسته نوینی از هیدروژلها هستند که ساختار منحصربهفرد و استحکام مکانیکی زیادی دارند. همچنین در صنعت و پژوهشهای علمی بسیار مورد توجه قرارگرفتهاند. این دسته شامل پلیمر و نانوذرات غیرآلی مثل نانوخاکرس، نانولوله کربن، ذرات آهن و پراکسیدهای گرافن هستند که باید به شکل همگن در ماتریس پلیمری پراکنده شوند. پراکنه آبی نانوکامپوزیتی برپایه پلی(آکریلآمید-کو-آکریلیک اسید) و نانولولهکربن اصلاحشده، به روش پلیمرشدن درجای رادیکالی سنتز شد. آب جایگزین مناسبی بهجای حلالهای آلی سمی فرمامیدی برای ساخت پراکنههای آبی نانوکامپوزیتی CNT/ (AA-co-AMM)poly هستند. خواص رئولوژی نانوکامپوزیتها، افزایش چشمگیری نسبت به کوپلیمر خالص نشان داد. برای پراکنش بهتر و برهمکنش مناسب نانوذرات با پایه پلیمری، نانولولههایکربن با اسید اصلاح شدند و گروههای هیدروکسیل وکربوکسیل روی آنها نشانده شد. پس از مرحله اکسایش، از واکنش آمیندارکردن برای نشاندن گروههای آمیدی روی ذرات CNT استفاده شد. واکنش اصلاح سطح ذرات نانولوله کربن با روشهای طیفسنجیهای زیرقرمز تبدیل فوریه و رامان بررسی شد. برای بررسی پراکنش نانوذرات از طیفسنجی رامان و نیز برای تأیید پیوند نانوذرات به پلیمر از طیفسنجی زیرقرمز تبدیل فوریه استفاده شد. سپس، بررسی رئولوژی شامل رفتار گرانروکشسانی نمونهها، انتقال سل به ژل، روبش بسامد نوسانی دینامیکی و برش پایا انجام شد. درنهایت، سازوکار افزایش خواص رئولوژی (مدول و گرانروی) براساس ریزساختار پراکنش نانوذرات، تشکیل شبکه و نیز برهمکنشهای سطحی بین زنجیرهای پلیآکریل آمید و نانوذرات CNT مشخص شد.<br /><br />
پلی(آکریلآمید-کو-آکریلیک اسید),نانولولهکربن عاملدارشده,پلیمرشدن رادیکالی درجا,رئولوژی,آب
http://jips.ippi.ac.ir/article_1495.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1495_d1696eaac259ee6a8b56695818fef486.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
30
3
2017
08
23
سنتز و شناسایی پلیمرهای چهارتایی بهعنوان ابرروانکننده و بررسی کارایی آنها بر ذرات میکرونیشده سیمان
221
233
FA
محمدرضا
رستمی درونکلا
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی، گروه مهندسی پلیمرشدن، صندوق پستی 112- 14975
10.22063/jipst.2017.1496
انواع درشتمونومرها با شاخههای پلیاتیلن گلیکول از واکنشهای استریشدن در شرایط مختلف سنتز شدند. با استفاده از درشتمونومرهای پلیاکسی اتیلن گلیکول آکریلات و متاکریلات سنتز شده با وزن مولکولی شاخههای پلیاتیلنگلیکول 3000g/mol - 600 و مونومرهای سدیم آکریلات، سدیم متاکریلات و سدیم مالئات، انواع پلیمرهای چهارتایی بهعنوان ابرروانکننده ساخته شد. انواع ابرروانکنندهها از پلیمرشدن رادیکال آزاد در محیط آبی و دمای 80-65 درجه سنتز شدند. ساختار ابرروانکنندهها تحت تأثیر غلظت اجزای واکنش و شرایط پلیمرشدن بود. ساختار پلیمرهای چهارتایی سنتز شده با روشهای رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن، طیفسنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) و رنگنگاری ژلتراوایی شناسایی شد. کارایی ابرروانکنندهها با طول زنجیر اصلی، نوع و نسبت مولی مونومرها، نسبت مولی شاخه به یون و اندازه شاخههای متصل به زنجیر اصلی تغییر میکند. عوامل گفته شده روی محدودیت شکل هندسی زنجیر، نحوه جذب و برهمکنش آن با ذرات سیمان اثر دارد. بررسی اثر ساختار ابرروانکننده روی واکنش آبدارشدن سیمان با روشهای FTIR، گرماوزنسنجی (TGA) و پراش پرتو Xو (XRD) انجام شد. با استفاده از روش FTIR، اثر ساختار ابرروانکننده مانند طول شاخه و نسبت مولی شاخه به یون بر ساختار ژلهای کلسیم سیلیکات آبدار، پلیسیلیکات و کلسیم هیدروکسید تولید شده طی هفت روز آبدارشدن سیمان بررسی شد. نتایج XRD نشان داد، ساختار ابرروانکننده روی مقدار فاز آبدار نشده و محصولات آبدارشدن سیمان اثر دارد. با افزایش طول شاخههای پلیاتیلن گلیکول دمای تخریب ژلهای کلسیم سیلیکات آبدار و بلورهای کلسیم هیدروکسید کمی افزایش یافت. افزون بر این، اندازه بلورهای کلسیم هیدروکسید با اندازه شاخه ابرروانکننده تغییر یافت. <br /><br />
پلیمر چهارتایی,سنتز,ابرروانکننده,برهمکنش,ذرات میکرونیشده سیمان
http://jips.ippi.ac.ir/article_1496.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1496_de799a9ba8b83549bb82e4cb4b9b1e90.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
30
3
2017
08
23
بررسی تحلیلی-تجربی رفتار نفوذ بر صفحه ساندویچی با هسته اسفنجی و ورقهای رویه کامپوزیتی
235
245
FA
سهیل
داریوشی
0000-0001-5392-9874
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، گروه کامپوزیت، صندوق پستی 112-14975
s.dariushi@ippi.ac.ir
مجتبی
صدیقی
تهران، دانشگاه امیرکبیر، دانشکده مهندسی مکانیک، صندوق پستی4311-159163
10.22063/jipst.2017.1497
در این مقاله، قانون تماس بین ورق ساندویچی با هسته اسفنجی انعطافپذیر و رویه کامپوزیتی با سمبه نیمکروی صلب با استفاده از روش تحلیلی- تجربی بررسی شد. بهطور کلی، رابطه بین تغییرشکل و بار وارد شده به سازه بهوسیله جسم خارجی، قانون تماس یا نفوذ نامیده میشود. در سازههای ساندویچی با توجه به انعطافپذیری هسته و تفاوت زیاد مدول کشسانی بین رویه و هسته، بهدست آوردن توزیع نیروی حاصل از تماس سمبه پیچیدگیهای فراوانی دارد. در روش حاضر، با درنظرگرفتن رابطه توانی بین نیروی وارد شده به سازه و مقدار نفوذ سمبه، به همراه استفاده از نتایج تجربی حاصل از آزمون نفوذ بر سازه ساندویچی، توزیع نیرو محاسبه شده است. با توجه به توزیع نیروی بهدست آمده و استفاده از حل مرتبه بالای سازههای ساندویچی، تغییرشکل ورق ساندویچی زیر بارگذاری ایستا (خمش) محاسبه شد. در این حل، رویهها براساس فرضهای نظری مرتبه اول برشی و هسته به شکل جسم سهبعدی که میتواند در راستای ضخامت فشرده شود، مدلسازی شدند. در بخش تجربی، ابتدا آزمون نفوذ و سپس آزمون خمش روی نمونهها انجام شد. در آزمون نفوذ، نمونهها با قرارگرفتن روی تکیهگاه صلب، بارگذاری شدند تا سازه تغییرشکل کلی نداشته باشد و مقدار جابهجایی نوک سمبه برابر با مقدار نفوذ باشد. در آزمون خمش، شرایط مرزی تکیهگاه ساده درنظر گرفته شد و نیرو بهوسیله سمبهای صلب نیمکروی در وسط ورق وارد شد. نمونههای ساندویچی بررسی شده دارای رویههای از جنس کامپوزیت شیشه-اپوکسی و هسته از جنس اسفنج استیرن-آکریلونیتریل بودند. مقایسه نتایج تحلیلی و تجربی نشان داد، استفاده از توزیع نیروی بهدست آمده میتواند موجب افزایش قابل توجه دقت پیشبینی نتایج برای محاسبه تغییرشکل سازه ساندویچی با هسته انعطافپذیر تحت بارگذاری ایستا شود.
قانون تماس,ورق ساندویچی,نفوذ,کامپوزیت شیشه-اپوکسی,اسفنج آکریلو نیتریل
http://jips.ippi.ac.ir/article_1497.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1497_156e6cbae4ff61c6eef15cb245ac1a60.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
30
3
2017
08
23
خواص گرمامکانیکی نانوکامپوزیتهای پلیاتیلن اکسید-نانوالیاف کیتین تهیه شده با روش مکانیکی
247
254
FA
سانازگلی
جوانبخت
تهران، دانشگاه تهران پردیس علوم، دانشکده شیمی، صندوق پستی 4563-11155
ahmadisima@akhshan.com
علیرضا
شاکری
تهران، دانشگاه تهران پردیس علوم، دانشکده شیمی، صندوق پستی 4563-11155
alireza.shakeri@khayam.ut.ac.ir
امیر
زالنژاد
تهران، دانشگاه تهران پردیس علوم، دانشکده شیمی، صندوق پستی 4563-11155
amirzalnezhad@gmail.com
10.22063/jipst.2017.1498
به دلیل کاربرد فراوان پلیاتیلن اکسید (PEO) در صنایع مختلف از جمله صنایع شیمیایی، الکتریکی و دارویی، بررسی و بهینهسازی خواص آن مدنظر پژوهشگران بوده است. بهبود خواص این پلیمر با اصلاحات روی آن انجام میشود. از روشهای اصلاح این پلیمر، افزودن نانوذرات طبیعی و تهیه نانوکامپوزیت است. در این پژوهش، نانوکیتین از تعلیق %10 کیتین در آب بهکمک ابرآسیاب مکانیکی تهیه و با میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) میانگین قطرنانوالیاف تهیه شده حدود 50nm مشخص شد. نانوکامپوزیتهای برپایه پلیاتیلن اکسید شامل 1، 3 و %5 وزنی نانوکیتین براساس روش ریختهگری محلول با استفاده از حلال آب تهیه شدند. نتایج آزمون گرماوزن سنجی (TGA) و تجزیه دینامیکی مکانیکی گرمایی (DMTA) نشان داد، دمای تخریب و مدول ذخیره نانوکامپوزیتها با افزودن نانوالیاف کیتین افزایش یافت. نتایج ریزنگارهای SEM نیز نشاندهنده تغییر شکلشناسی نمونهها با افزایش مقدار نانوکیتین است. کاهش قابلتوجه بلورینگی پلیمر نیمهبلوری PEO در اثر افزایش نانوکیتین با آزمون پراش پرتو X (XRD) مشاهده شد. همچنین نتایج آزمون پراش پرتو X نشان داد، در مقادیر کم نانوذرات به دلیل پراکنش یکنواخت نانوالیاف کیتین در بستر پلیمر، پیکی در الگوی پراش مشاهده نمیشود. نتایج آزمون DMTA نمونههای نانوکامپوزیتی افزایش مدول حقیقی ('G) را با افزایش مقدار نانوکیتین نشان داد. همچنین، با افزایش مقدار نانوکیتین در نمونه ضریب اتلاف کاهش نشان داد. بیشترین افزایش در مقاومت گرمایی و خواص گرمامکانیکی نانوکامپوزیت پلیاتیلن اکسید با %5 وزنی نانوکیتین حاصل شد.
نانوکیتین,نانوکامپوزیت,پلیاتیلن اکسید,خواص گرمامکانیکی,بلورینگی
http://jips.ippi.ac.ir/article_1498.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1498_af1ebec8fa5a64bfdaf91da227a14f11.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
30
3
2017
08
23
اثر پلیسولفید پلیمر مایع ضایعاتی و نانوخاکرس بر خواص مهندسی قیر
255
268
FA
صادق
احسانی
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات گروه پلیمر، صندوق پستی 13651-1776
s.ehsani@ippi.ac.ir
میلاد
مهرانپور
تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات گروه پلیمر، صندوق پستی 13651-1776
m.mehranpour@danapolygroup.com
علی اکبر
یوسفی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه پلاستیک، صندوق پستی 112-14975
a.yousefi@proxy.ipi.ac.ir
10.22063/jipst.2017.1499
قیر ماده راهسازی مهمی بوده که خواص آن بسیار مورد توجه است. اصلاح قیر با پلیمر موجب افزایش عمر روسازیهای آسفالت میشود. برای اصلاح خواص مهندسی قیر از روشهای فیزیکی و شیمیایی استفاده میشود. از این میان، روشهای فیزیکی به دلیل سادگی پرکاربردتر هستند. از روشهای فیزیکی اصلاح قیر استفاده از پلیمرهاست. پلیسولفید از پلیمرهایی بوده که بهتازگی مورد توجه پژوهشگران این صنعت قرار گرفته است. این پلیمر را میتوان از ضایعات سنگین و هیدروکربنهای کلردار صنایع پتروشیمی نیز سنتز کرد که افزون بر کاهش هزینههای مربوط به اصلاح قیر، کمک شایانی به حل مشکل انباشتگی این ضایعات میکند. در این پژوهش، از پلیمر پلیسولفید مایع ضایعاتی (waste liquid polysolfide polymer, WLPSP)، به تنهایی و همراه با نانوخاکرس برای اصلاح قیر استفاده شد. مقدار پلیمر اضافه شده به قیر 1، 3 و %5 بود. در نمونههایی که دارای پلیمر و نانوخاکرس بودند، مقدار نانوخاکرس ثابت و %2 بود. پلیمر WLPSP موجب افزایش دمای نرمی و کاهش درجه نفوذ قیر میشود که این موضوع خواص قیر را در دمای زیاد بهبود میبخشد. این آثار برای تمام نمونههای قیر پلیمری و آمیختههای قیر-پلیمر-نانوخاکرس و قیر-نانوخاکرس مشاهده شد. نمونههای اصلاحشده با نانوخاکرس و پلیمر و نانوخاکرس به تنهایی کاهش بیشتر درجه نفوذ را نشان دادند. با افزایش WLPSP به قیر، شاخص نفوذپذیری قیر افزایش یافت که نشاندهنده کاهش حساسیت گرمایی قیرهای پلیمری و آمیختههای قیر-پلیمر-نانوخاکرس حاصل است.
پلیسولفید,قیر,نانوخاکرس,ضایعات,خواص مهندسی
http://jips.ippi.ac.ir/article_1499.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1499_55ab00701b4e001d87f7e29ec38a0c2e.pdf