پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
33
6
2021
02
19
سنتز نانوالیاف کامپوزیتی بر پایه تیتانیم دیاکسید دوپهشده با نانوذرات مس اکسید با الکتروریسی و کاربرد آنها در تخریب نورکاتالیزی پسابهای دارویی
465
478
FA
ایوب
مرادی
سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی، کدپستی 66177
moradi2707@yahoo.com
فرهاد
رحمانی
سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی، کدپستی 66177
farhad.rahmanichiyane@gmail.com
مهرداد
خامفروش
سنندج، دانشگاه کردستان، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی شیمی، کدپستی 66177
m.khamforoush@uok.ac.ir
10.22063/jipst.2021.1775
<strong>فرضیه</strong>: فرایند نورکاتالیزی بهدلیل کانیزایی (معدنیشدن) کامل آلایندهها و سازگاری با محیط زیست میتواند جایگزین مناسبی برای روشهای متداول تصفیه پساب دارویی باشد. در این پژوهش، با توجه به ضعفهای بهکارگیری نانوذرات نورکاتالیزگر بر پایه TiO<sub>2</sub> همچون انبوهش و مشکل جداسازی، نانوالیاف TiO<sub>2</sub>-CuO نورکاتالیزی با روش الکتروریسی سنتز و قابلیت نورکاتالیزی آنها ارزیابی شد.<br /><strong>روشها</strong>: کامپوزیت نانوساختار TiO<sub>2</sub>-CuO با بارگذاری نانوذرات CuO به روش پراکنش حالت جامد روی نانوالیاف بر پایه TiO<sub>2</sub> الکتروریسیشده سنتز و با آزمونهای پراش پرتو X، میکروسکوپی الکترون پویشی نشر میدانی (FE-SEM)، طیفنماییهای پراکندهکننده انرژی پرتو <br />X، بازتاب نفوذی (DRS)، BET و فوتولومینسانس (PL) شناسایی شد. با هدف ارزیابی قابلیت نورکاتالیزی نانوالیاف کامپوزیتی TiO<sub>2</sub>-CuO در تصفیه پسابهای دارویی، نمونه سنتزی برای نورتخریب تتراسایکلین بهعنوان پرمصرفترین آنتی بیوتیک بهکار گرفته شد.<br /><strong>یافتهها</strong>: نتایج آزمونهای XRD ،FE-SEM و EDX سنتز نانوالیاف کامپوزیتی را تأیید کرد. الگوی XRD نشان داد، ساختار بلوری TiO<sub>2</sub> تشکیلشده بهطور عمده بهشکل آناتاز است. عکسهای FE-SEM پراکنش یکنواخت نانوذرات CuO را در نانوالیاف نشان داد. نتایج آزمونهای میکروسکوپی نوری نشانگر شکاف نوار کمتر نمونه سنتزی در مقایسه با نانوذرات و نانوالیاف بدون TiO<sub>2</sub> و مقدار نسبتاً کم بازترکیب الکترون-حفره بود که هر دو از مشخصههای اصلی نورکاتالیزگر پربازده هستند. آزمون BET سطح ویژه 8.5m<sup>2</sup>/g و ساختار مزومتخلخل نمونه سنتزی را نشان داد. در نهایت، فعالیت نورکاتالیزی نانوالیاف کامپوزیتی در نورتخریب تتراسایکلین در پساب با pHهای متفاوت بررسی شد. نانوالیاف کامپوزیتی TiO<sub>2</sub>-CuO بازده تخریب %71 را در نورتخریب تتراسایکلین در pH خنثی نشان داد که مطابق با نتایج مشخصه نمونه سنتزی است. این مشاهدات و یافتهها همراه با عملکرد نورکاتالیزی نمونه سنتزی در مقایسه با پیشینه پژوهش، خواص و قابلیت نورکاتالیزگری نانوالیاف کامپوزیتی TiO<sub>2</sub>-CuO را در تصفیه پساب دارویی تأیید کرد.
نانوالیاف TiO2,نانوذرات مس اکسید,روش الکتروریسی,تصفیه نورکاتالیزی,تتراسایکلین
http://jips.ippi.ac.ir/article_1775.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1775_52ad14ed4ed24e5ad4cb5dfdd58cf778.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
33
6
2021
02
19
بهینهسازی شرایط پخت و اثر مقدار نرمکننده بر خواص مکانیکی و گرمایی رزین اپوکسی
479
495
FA
مرضیه
سرافراز
کاشان، دانشگاه کاشان، دانشکده شیمی، گروه شیمی فیزیک، صندوق پستی 51167-87317
احمدرضا
قاسمی
کاشان، دانشگاه کاشان، دانشکده مهندسی مکانیک، گروه مکانیک جامدات، صندوق پستی 51167-87317
مسعود
همدانیان
کاشان، دانشگاه کاشان، دانشکده شیمی، گروه شیمی فیزیک، صندوق پستی 51167-87317
hamadani@kashanu.ac.ir
10.22063/jipst.2021.1776
<strong>فرضیه</strong>: سامانههای اپوکسی (EP) بهدلیل خواص منحصر بهفرد فیزیکی و شیمیایی از پر مصرفترین رزینها در صنایع مختلف از جمله پوششدهی، تجهیزات الکترونیک و قطعات کامپوزیتی در جهان هستند. با وجود کاربرد گسترده، اپوکسیها بهدلیل داشتن ساختار بیشکل، چقرمگی ضعیفتری نسبت به پلیمرهای گرمانرم نیمهبلوری نشان میدهند. عوامل بسیاری از جمله مقدار فاز نرمکننده، دما و زمان پخت بر خواص مکانیکی رزین اپوکسی اثر معناداری دارند. در این پژوهش، اثر سه عامل مقدار پلییورتان (A)، دما (B) و زمان پخت (C) بر خواص مکانیکی و ساختار مولکولی رزین اپوکسی بررسی شده است.<br /><strong>روشها</strong>: برای بهینهسازی خواص مکانیکی این کامپوزیتها از روش پاسخ سطح، طرح مرکب مرکزی (RSM/CCD) استفاده شد. خواص مکانیکی شامل استحکام نهایی و درصد ازدیاد طول تا پارگی با آزمون کشش بهدست آمد. همچنین، خواص گرمایی همچون دمای انتقال شیشهای (T<sub>g</sub>) و مدول ذخیره با آزمون دینامیکی-مکانیکی گرمایی (DMTA) مطالعه شد. در نهایت، از شبیهسازی دینامیک مولکولی برای تعیین اثر دمای تابکاری بر انرژی برهمکنش میان اپوکسی و پلییورتان استفاده شد. همچنین، ساختار شیمیایی کامپوزیتهای اپوکسی-پلییورتان با آزمونهای پراشسنجی پرتو X، طیفنمایی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM) با پاشنده انرژی پرتو X و بازتاب نفوذی (DRS) مشخص شد.<br /><strong>یافتهها</strong>: نتایج نشان داد، دمای انتقال شیشهای و خواص مکانیکی در رزین اپوکسی بهشدت به دمای پخت و مقدار فاز نرمکننده وابسته است. همچنین، مقادیر مطلوب پارامترهای A ،B و C برای داشتن حداکثر استحکام کششی بهترتیب %4 وزنی، 100 درجه سلسیوس و 2.4h بهدست آمد.<br /><br />
روش پاسخ سطح,کامپوزیت اپوکسی-پلییورتان,خواص مکانیکی,دمای پسپخت,زمان پسپخت
http://jips.ippi.ac.ir/article_1776.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1776_649594649ecfa8b45f58e53d06d3df21.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
33
6
2021
02
19
اثر شکلشناسی سلول بر جذب انرژی اسفنج لاستیک نیتریل
497
507
FA
جواد
طولابی
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت، صندوق پستی 1774-15875
javad.tolabi32@gmail.com
محمد
خبیری
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت، صندوق پستی 1774-15875
mkhabiry283@gmail.com
محمدرضا
پورحسینی
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت، صندوق پستی 1774-15875
مسعود
رضویزاده
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت، صندوق پستی 1774-15875
میلاد
سادات تقرودی
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوریهای ساخت، صندوق پستی 1774-15875
10.22063/jipst.2021.1777
<strong>فرضیه</strong>: ظرفیت جذب انرژی زیاد اسفنج لاستیکی متغیر مهمی است که بهدلیل تغییرشکلهای فشاری بزرگ ساختار سلول، بهعنوان ملاک طراحی مورد توجه طراحان قرار میگیرد. در این پژوهش، رفتار جذب انرژی اسفنج لاستیک آکریلونیتریل بوتادیان (NBR) با چگالیهای متفاوت بر اساس متغیرهای کارایی و آرمانی مطالعه شده است. <br /><strong>روشه</strong>ا: اسفنجهای سلولبسته NBR با چگالیهای 0.51، 0.63، 0.72 و 0.79g/cm<sup>3</sup> و تغییر مقدار آمیزه در حجم ثابت قالب تهیه شدند. شکلشناسی و خواص فشاری اسفنجها بهترتیب با میکروسکوپی الکترون پویشی (SEM) و آزمون فشاری بررسی شدند. <br /><strong>یافتهها</strong>: بررسی شکلشناسی سلول نشان داد، با کاهش چگالی اسفنج، قطر متوسط سلول بزرگتر، تعداد سلولها در واحد حجم کمتر و توزیع اندازه سلول ناهمگن میشود. در آزمون فشاری با کاهش چگالی از 0.79g/cm<sup>3</sup> به 0.51g/cm<sup>3</sup> تنش مسطح از 750kPa به 246kPa و تنش متناظر با بیشینه کارایی از 1.13MPa به 0.27MPa کاهش مییابد. در محدوده تنشهای کم 0.3MPa ، جذب انرژی اسفنج با کاهش چگالی از 0.79g/cm<sup>3</sup> به 0.51g/cm<sup>3</sup> بهترتیب 0.03 و 0.009MJ/m<sup>3</sup> تغییر میکند. در نتیجه در محدوده تنشهای کم، اسفنجهای با چگالی کمتر جذب انرژی بیشتری را نشان میدهند. در حالی که در محدوده تنشهای زیادتر اسفنج با چگالی بیشتر جذب انرژی بیشتری دارد. بهعنوان مثال، در محدوده تنش 1.3MPa، جذب انرژی اسفنج با چگالیهای 0.51 و 0.79g/cm<sup>3</sup> و بهترتیب 0.88 و 0.1MJ/m<sup>3</sup> است. بنابراین، ظرفیت جذب انرژی اسفنج به چگالی و محدوده تنش وابسته است که حداکثر تنش مجاز اسفنج بر اساس چگالی آن تعیین میشود.<br /><br />
اسفنج لاستیکی,لاستیک نیتریل,جذب انرژی,متغیر کارایی,متغیر آرمانی
http://jips.ippi.ac.ir/article_1777.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1777_779385b988fedf1801a137f85a0ea903.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
33
6
2021
02
19
آمیخته پلی(لاکتیک اسید)-اتیلن-co-وینیل استات بسیارچقرمه با افزودن همزمان نانوذرات آبگریز و سازگارکننده
509
524
FA
زهرا
سادات حسینی
قم، دانشگاه صنعتی قم، دانشکده فنی مهندسی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 1519-37195
جعفر
خادمزاده یگانه
قم، دانشگاه صنعتی قم، دانشکده فنی مهندسی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 1519-37195
سالار
مرادی
قم، دانشگاه صنعتی قم، دانشکده فنی مهندسی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 1519-37195
salar.moradi72@gmail.com
10.22063/jipst.2021.1778
<strong>فرضیه</strong>: در سالهای اخیر، با توجه به موضوعهای آلودگی زیستمحیطی، صنایع پلاستیک به مصرف پلاستیکهای زیست تخریبپذیر تشویق شدهاند. پلی(لاکتیک اسید)، PLA، از شناختهشدهترین پلیمرهای زیستتخریب پذیر با برتری ماهیت زیستپایه است. عیب اصلی PLA شکنندگی ذاتی آن بوده که آمیختهسازی مناسبترین روش برای غلبه بر آن است. <br /><strong>روشها</strong>: PLA بسیار چقرمه از کوپلیمر اتیلن-وینیل استات (EVA)، در مجاورت نانوذرات آبگریز سیلیکا و سازگارکننده کوپلیمر قطعهای (استیرن-اتیلن-بوتیلن-استیرن) دارای مالئیک انیدرید (SEBS-<em>g</em>-MA) با آمیختهسازی مذاب تهیه شد. شکلشناسی، خواص گرمایی، خواص مکانیکی و رئولوژی نمونهها بررسی شد.<br /><strong>یافتهه</strong>ا: عکسهای میکروسکوپی الکترون عبوری (TEM) تأیید کرد، نانوذرات سیلیکا بهطور عمده در قطرههای EVA و سطح مشترک EVA و PLA و نیز مقداری در ماتریس PLA قرار گرفتهاند. همچنین، با واردکردن نانوذرات، اندازه متوسط قطرههای EVA کاهش یافت و استحکام <br />در سطح مشترک بهبود یافت. با وجود سازگارکننده شکلشناسی بهطور چشمگیری تغییر یافت و فاز پراکنده کروی EVA بهشکل رشتهای درآمد. با افزودن نانوذرات و نیز سازگارکننده مقدار بلورینگی PLA در آمیختهها کاهش یافت. با افزودن phr 5 نانوذرات سیلیکا ازدیاد طول تا پارگی، چقرمگی و استحکام ضربهای بهطور شایان توجهی افزایش یافت. افزودن همزمان نانوذرات و سازگارکننده بهطور چشمگیری باعث بهبود خواص مکانیکی شد. بهعنوان مثال، ازدیاد طول تا پارگی و استحکام ضربهای آمیخته سازگارشده PLA/EVA دارای phr 5 نانوسیلیکا از %7 و 5.1kJ/m<sup>2</sup> بهترتیب به %141 و 71kJ/m<sup>2</sup> (در مقایسه با آمیخته خالص) افزایش یافت. ریزساختار آمیختهها با نتایج رئولوژی خطی ارزیابی شد.<br /><br />
پلی(لاکتیک اسید),پلی(اتیلن-co- وینیل استات),چقرمهسازی,سازگارکننده SEBS-g-MA,نانوسیلیکای آبگریز
http://jips.ippi.ac.ir/article_1778.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1778_6dc5452add35503a02cc750407f9bbd7.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
33
6
2021
02
19
سنتز میکروژل ضدباکتریایی: اصلاح صوتشیمیایی کربوپل برای کاربردهای بهداشتی
525
535
FA
عقیل
اسدی
قم، دانشگاه صنعتی قم، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 1519-37195
arazasadi787@yahoo.com
محسن
نجفی
قم، دانشگاه صنعتی قم، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 1519-37195
حسین
بوهندی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند، گروه چسب و رزین، صندوق پستی 112-14975
h.boohendi@ipp.ac.ir
مهدی
حاجی باقریان
قم، دانشگاه صنعتی قم، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی پلیمر، صندوق پستی 1519-37195
10.22063/jipst.2021.1779
<strong>فرضیه</strong>: پلیمرهای پرکاربرد در حوزه زیستپزشکی و بهویژه صنعت آرایشی و بهداشتی باید در برابر انواع مختلف میکروارگانیسمها و باکتریها مقاوم باشند. پلیمرها در این دستهبندی شامل پلیمرهای آکریلاتی هستند که بهطور کلی از پلیمرشدن رسوبی تهیه میشوند. کربوپل نام تجاری پلیمری <br />آکریلاتی بر پایه پلی(آکریلیک اسید) است. این پلیمر کاربرد گستردهای بهعنوان عامل غلظتدهنده و <br />ژلکننده در خواص رئولوژیکی دارد. با القای شیمیایی عامل ضدمیکروبی به ساختار کربوپل، میکروژلهایی با خواص ذاتی ضدمیکروبی بهدست میآیند که در مصارف بهداشت فردی و عمومی از جمله مبارزه و کنترل بیماری همهگیر کرونا (کووید 19) کاربردهای مؤثری دارند.<br /><strong>روشها:</strong> در این پژوهش سعی شده است تا با پیوندزنی و اصلاح سطحی کربوپل با مقادیر مختلف مونومر کاتیونی آکریلوئیلاکسیاتیل تریمتیل آمونیوم کلرید (A.Etac)، ماهیت ضدباکتریایی آن بهمقدار زیادی بهبود یابد. در این مطالعه، اصلاح سطحی کربوپل برای اولین بار با امواج فراصوت انجام شد. همچنین، مقدار تورم نمونه پیش و پس از اصلاح نیز در محلولهای آبی، الکلی و نمکی بررسی شد. برای ارزیابی موفقیت در اصلاح شیمیایی میکروذرات کربوپل از طیفنمایی زیرقرمز (IR)، میکروسکوپی الکترون پویشی با پاشنده انرژی پرتو X و نیز آزمونهای باکتریایی، رئومتری و تورمی استفاده شد. ماهیت ضدباکتریایی نمونهها در برابر باکتریهای گرم منفی (<em>E. coli</em>) و گرم مثبت (<em>S. aureu</em>) با روش ارزیابی خواص ضدباکتریایی بررسی شد.<br /><strong>یافتهها:</strong> نتایج تجربی نشان داد، کربوپل اصلاحشده بهمقدار بسیار شایان توجهی در برابر باکتری مقاوم شده است. گفتنی است، نمونهها در برابر باکتریهای گرم مثبت نسبت به باکتریهای گرم منفی مقاومت بیشتری نشان دادند. نتایج آزمون رئولوژیکی نیز نشان داد، پس از اصلاح شیمیایی سطحی، استحکام ژل حاصل بهمقدار شایان توجهی افزایش یافته است. همچنین نمونههای اصلاحشده، مقدار تورم بیشتری را در محیط آبی و زیستی (محلول آب نمک %0.09) نشان دادند.<br /><br />
کربوپل,آکریلوئیلاکسی اتیل تریمتیل آمونیوم کلرید,اصلاح سطح,خواص ضدباکتریایی,امواج فراصوت
http://jips.ippi.ac.ir/article_1779.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1779_c8b457018ff3b1a3835d0d1da18bda46.pdf
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
مجله علوم و تکنولوژی پلیمر
10163255
20080883
33
6
2021
02
19
سنتز و عاملدارکردن کوپلیمرهای شانهای آلفااولفین (6 و 10 کربنی)-مالئیک انیدرید و کاربرد آنها در نانوهیبرید سیلیکا و هیدروژل
537
551
FA
احمدرضا
رستمی درونکلا
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی،
گروه مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی 112- 14975
حسین
بوهندی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی،
گروه مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی 112- 14975
h.boohendi@ipp.ac.ir
مهرداد
سیفعلی عباس آبادی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی،
گروه مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی 112- 14975
سید محمدمهدی
مرتضوی
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی،
گروه مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی 112- 14975
سعید
احمدجو
0000-0002-8536-115X
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده مهندسی،
گروه مهندسی پلیمریزاسیون، صندوق پستی 112- 14975
s.ahmadjo@ippi.ac.ir
10.22063/jipst.2021.1780
<strong>فرضیه</strong>: پلیآلفااولفینهای ساختارهای غیرقطبی دارند و ایجاد قطبیت با عاملیتهای مختلف موجب توسعه کاربردهای آنها میشود. ساختار، تعداد و اندازه شاخهها در زنجیر اصلی بر خواص و طراحی درشتمولکولهای جدید اثر میگذارد. وجود گروههای واکنشپذیر در زنجیرهای آلفااولفینی موجب بهبود برهمکنش آنها با نانوذرات سیلیکا میشود. همچنین، مقدار شبکهایکننده موجب تغییر خاصیت جذب حلالهای هیدروکربنی میشود.<br /><strong>روشها</strong>: کوپلیمرشدن رادیکالی 1-هگزن و 1-دکن با مالئیک انیدرید در شرایط مختلف انجام شد. ساختار و خواص گرمایی کوپلیمرهای شانهای آلفااولفین (6 و 10 کربنی)-مالئیک انیدرید با تعداد و اندازه شاخههای مختلف با آزمونهای طیفسنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن (<sup>1</sup>HNMR) سوانگاری ژل تراوشی (GPC) و گرماوزنسنجی (TGA/DTGA) بررسی شد. اثر مونومرهای عاملدار 2-اتیلهگزیل آکریلات (2-EHA) و 3-کلرو-2-متیلپروپن (3-C2MP) نیز بر واکنش کوپلیمرشدن مطالعه شد. واکنش پلیمرشدن استیرن، مالئیک انیدرید و 1-هگزن در مجاورت نانوذرات سیلیکا انجام شد. هیدروژلهای جدید با پلی1-هگزن-مالئیک انیدرید استریشده با 2-دکانول تهیه شدند. مراحل سنتز نانوهیبرید و هیدروژل و خواص گرمایی آنها با روشهای FTIR و TGA/DTGA بررسی شد. <br /><strong>یافتهها</strong>: انواع کوپلیمرهای شانهای عاملدار مالئیک انیدرید با 1-هگزن و 1-دکن با ساختارهای مولکولی متفاوت سنتز و شناسایی شدند. نتایج نشان داد، درصد تبدیل واکنش با افزایش اندازه شاخه آلفااولفین از 4 به 8 کربن، کاهش مییابد و کومونومر شاخهای 2-EHA موجب افزایش درصد تبدیل میشود. در نانوکامپوزیت بهدستآمده، میان مونومر مالئیک انیدرید و نانوذرات سیلیکا برهمکنش وجود دارد. نانوکامپوزیتهای استیرن-1-هگزن-مالئیک انیدرید دارای 4 و %6/5 وزنی نانوسیلیکا نیز سنتز شدند. طراحی ساختاری شامل عاملیتها و اندازه شاخهها و نیز شرایط واکنش اثر زیادی بر خواص درشتمولکولها و هیدروژل سنتزی دارد.<br /><br />
آلفااولفین,عاملدارکردن,کوپلیمر شانهای,نانوهیبرید سیلیکا,هیدروژل
http://jips.ippi.ac.ir/article_1780.html
http://jips.ippi.ac.ir/article_1780_c032a46ae6319f4b5c5680449ab8075c.pdf