اثر افزاینده‌های نفوذ برسامانه‌های دارورسانی تراپوستی ضددرد به روش طراحی آزمون پاسخ رویه

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران،گروه سامانه‌های نوین دارو رسانی، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵

چکیده

برای رفع نفوذپذیری کم پوست در برابر اغلب داروها در دارورسانی تراپوستی، از افزاینده‌های نفوذ پوستی می‌توان استفاده کرد. در تحقیق پژوهش حاضر برای دست‌یابی به سامانه مناسب با استفاده از طراحی آزمون روش  پاسخ رویه به روش Box-Behnken اثر افزایندهای نفوذ بر رهایش دارو و خواص چسبندگی سامانه‌های دارورسانی تراپوستی  دارو در چسب حاوی داروی مسکن بوپرنورفین مطالعه شد. بوپرنورفین داروی مسکن است که برای تسکین درد‌های مزمن کاربرد دارد. در این پژوهش، متغیر مستقل افزاینده‌های نفوذ تویین ۸۰، لوریل الکل و لیولینیک اسید و متغیرهای وابسته مقدار داروی رهایش یافته از سامانه، خواص چسبندگی چون مقاومت پوستگی و چسبناکی است. نتایج آزمون چسبندگی نشان داد، اختلاط همه افزاینده‌های نفوذ تا %۱۲وزنی، چسبناکی و مقاومت پوستگی را افزایش داد. ولی، درباره مقاومت پوستگی از بین افزاینده‌های نفوذ گفته شده فقط تویین ۸۰ باعث کاهش مقاومت پوستگی شده است. نتایج آزمون رهایش نیز حاکی از آن است که در میان افزاینده‌های نفوذ استفاده شده اختلاط تویین ۸۰ در سامانه بیشترین مقدارتجمعی داروی آزاد شده (۰/۰۰۶±۴۶۲/۹ میکروگرم) نسبت به مقدار تجمعی داروی آزاد شده در نمونه حاوی لیولینیک اسید (۰/۰۰۵±۳۵۷/۹ میکروگرم) و نمونه حاوی لوریل الکل (۰/۰۰۱±۲۶۹/۵ میکروگرم) را دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Skin Permeation Enhancers and their Effects on Narcotic Transdermal Drug Delivery Systems through Response Surface Experimental Design

نویسندگان [English]

  • A. Moghimi
  • S.M. Taghizadeh
Iran Polymer and Petrochemical Institute, P.O. Box: 14965-115, Tehran, Iran
چکیده [English]

Drug delivery through skin is often obstructed by low permeability of skin towards most drugs; however, such problem would be solved by application of skin penetration enhancers in the formulations. In the present study, a drug in adhesive patch with buprenorphine as active ingredient was prepared. Drug-in-adhesive transdermal drug delivery systems with different chemical penetration enhancers were designed. For this purpose a response-surface experimental design was used. Response surface methodology based on a three-level, three-variable Box–Behnken design was used to evaluate the interactive effects of dependent variables such as: the rate of skin permeation and adhesion properties including peel strength and tack value. The parameters such as drug release and adhesion were used as independent variables. Levulinic acid, lauryl alcohol and Tween 80 were used as penetration enhancers. In order to prepare samples, buprenorphine with constant concentration was incorporated into acrylic pressure sensitive adhesive with carboxylic functionality and this mixture was added to chemical penetration enhancer with different concentrations. The results show that the cumulative amount of drug release in presence of Tween 80 is 462.9 ± 0.006 μg so it is higher than cumulative amount of drug release in presence of levulinic acid (357.9 ± 0.005 μg) and lauryl alcohol (269.5 ± 0.001 μg). Results of adhesion properties such as peel strength and tack reveal that using levulinic acid and lauryl alcohol will increase peel strength while Tween 80 will decrease it. Besides, the results show that all these permeation enhancers have increased tack values.

کلیدواژه‌ها [English]

  • buprenorphine
  • skin permeation enhancer
  • experimental design
  • drug release
  • adhesion properties